De praktijk van beeldend kunstenaar Aukje Dekker (NL 1983) ontwikkelt zich rondom de analyse van het menselijke – en onvermijdelijk haar eigen – streven naar waarde, betekenis en authenticiteit. Deze praktijk beperkt zich niet tot één medium, maar meandert door alle mogelijke vormen van hedendaagse kunst: fotografie, schilderkunst, installatie, video, collage, en performance. In haar werk ontleedt ze de rol die het begrip authenticiteit speelt en de manier waarop we waarde toekennen aan een kunstobject. Vooronderstellingen die leven bij de bezoeker, de maker of de verkoper van kunst over wat het verdient om waarde te hebben, maakt ze in haar werk voelbaar. Dit doet ze vaak door de methode waarop iets tot stand komt zichtbaar te maken, dan wel tot werk te verheffen, of de randvoorwaarden, die bepalen dat iets als kunst gezien wordt, tot onderwerp te maken.

Ze studeerde cum laude af aan de Rietveld Academie, voltooide een MFA aan het Sandberg Instituut en aan Central Saint Martins (Londen) en is mede-oprichter van het Eddie the Eagle Museum: een museum zonder vaste tentoonstellingsruimte, zonder vaste collectie dat geen belang hecht aan prestige en roem. Het is een collectief van steeds wisselende samenstelling dat met vereende krachten evenementen vormgeeft. Deze evenementen vormen de ankerpunten van een gemeenschap, waarin er voor iedereen een plek is. Het Eddie the Eagle Museum vormt zo een antwoord op de sterk geïndividualiseerde maatschappij en op een ondoordringbare kunstwereld. Het is een voorbeeld van hoe Aukje Dekker haar kritische houding weet om te zetten in een alternatief: tegenover de kunst als autonome expressie van een diepgeworteld gevoel stelt ze het evenement en de kracht van het collectief.

Drie projecten in Gallery Vriend van Bavink uitgelicht als achtergrond informatie
van de kunstpraktijk van Aukje Dekker .

 

24 PAINTINGS

Tijdens haar eerste solo-expositie in Galerie Vriend van Bavink in 2011 nam Aukje Dekker de waarde van een kunstwerk onder de loep door hetzelfde figuratieve werk handmatig te reproduceren. Deze tentoonstelling, gebaseerd op een essay van Walter Benjamin Art in The Age of Mechanical Reproduction, is een serie van vierentwintig nagenoeg dezelfde schilderijen met een afbeelding van een willekeurig gekozen onderwerp. De serie gaat niet zozeer over de kunst van het schilderen, maar heeft betrekking op de waarde van iets unieks als een schilderij. Een waarde die zowel stijgt als daalt door de herhaling van de productie. Nog 6 schilderijen over.

Overzicht 24 Paintings

 

20 PAINTINGS

Bij de tweede expositie, 20 Paintings, in 2012 vraagt Dekker zich af wat de waarde en de rol van de kunstenaar zelf moet zijn. Voor dit werk maakte zij een serie abstract werk op basis van een zelf gemaakte handleiding. Steeds volgde zij dezelfde stappen als: ‘Ga naar wit, neem het bakje niet mee. Ga naar wit, neem het bakje niet mee. Ga naar lijn 1, Ga door je knieeen, wijs met links naar het doek, gooi met rechts. En nog een keer: wijs met links gooi met rechts.’ Zo werd zij, zoals te zien in de video bij de expositie, een neurotische menselijke machine die per 20 minuten in volle overtuiging steeds opnieuw hetzelfde abstracte werk maakte, om dit vervolgens weg te zetten en aan het volgende werk te beginnen. Voor de tentoonstelling prijsde zij de twintig doeken gebaseerd op haar persoonlijke smaak oplopend van 50 tot 1000 euro. Zo werd het lelijkste schilderij het goedkoopst geprijsd en het mooiste het duurst. Op de opening werden de schilderijen met de prijs van 50, 100 en 150 en 200 binnen één minuut verkocht. Nog 4 schilderijen over.

Gedeeltelijke overzicht 20 Paintings

 

THE GALLERY

In haar laatste expositie in Vriend van Bavink (2013) bevraagt Dekker de verhouding tussen kunstenaar en galerie in het hiërarchische systeem van de kunst in tijden van economische recessie. In plaats van haar werk biedt Dekker de ruimte van de galerie als werk aan, door de galerie gedurende de expositie dienst te laten doen als Airbnb hotelkamer voor vijf personen. Binnen de verhoudingen in de kunstwereld is het gebruikelijk dat een substantieel percentage van de verkoop van het werk van een kunstenaar naar de galeriehouder gaat. De galeriehouder levert hiervoor zijn naam, zijn galerieruimte en hij doet zijn best om potentiële kopers te verleiden tot de aankoop van een werk. De kunstenaar kan hier, na het maken van zijn werk, weinig invloed op uitoefenen. De economische waarde van een kunstwerk lijkt in hoge mate afhankelijk te zijn van een subtiel spel van mythevorming en naamsbekendheid. Aukje Dekker zet tijdens deze expositie de verhoudingen in de kunstwereld naar eigen hand. Zij verplaatst de kunstenaar van de onderste tree van de ladder naar de rol van uitbater. Hiermee begeeft zij zich expliciet op het grensgebied tussen kunst en commercie. The Gallery, A Unique Art Experience in the Absolute Centre of Amsterdam is het laatste werk waarin Aukje Dekker het begrip ‘waarde’ in de kunst op humorvolle wijze analyseert en deconstrueert. (uitverkocht)

Documentatie hotelgasten

 

Note van de kunstenaar: mijn schildertalent komt door het concept van deze projecten, niet echt uit de verf, maar ik verzeker u dat het er wel is.

 

DE ASSISTENTEN

Matthew May beeldend kunstenaar

Jep Weijzig derdejaars student Beeldende Kunst HKU

David Moir, kunstschilder.

Jhonie van Boeijen, vierde jaars HKU Beeldende kunst